اسفند دوست داشتنی

این نوشته  یکی از دوستام در مورد اسفنده و واقعا که چه قدر خوب این ماه آخر سال رو توصیف کرده 

اسفند بی اغراق برای من جذاب ترین ماه سال است . پر از روزهایی با حس پنج شنبه ی قبل از جمعه . حسِ نازنینِ بعد از ظهر های قبل از روزهای تعطیل که مدام ته ذهنت دقایق باقی مانده اش را حساب می کنی. اصلا اسفند از خود نوروز بهتر است. حس خوب نزدیک شدن به پایان که آدم ها را به سمت انجام کارهای غیر جدی سوق می دهد. به سمت یک خجستگیِ بی دلیل. ماهِ لبخند زدن به زندگی ولو به زور . اسفند باید تا می توانی توی خیابان های شلوغ تهران قدم بزنی و چشمت را از روی این آدم به روی آن یکی بیاندازی و به حرکات شتابزده و بعضا شبیه به هم آنها نگاه کنی. باید آرام بایستی روبروی بنرهای بزرگِ "حراج " پشت ویترین ها و غرق رفتار مردم بشوی. غرق در ازدحامی از مردم که تا ماه قبل به خاطر سیاست و قومیت و وضعیت اقتصادی و عقاید مذهبی و چه و چه و چه به خون هم تشنه بودند. اما حالا گرچه باز هم یکی خرید نوروزی اش را با کارت پر پول پدر جانش از پاساژهای از ما بهترون می کند و دیگری با عایدیِ مسافرکشیِ ساعتی قبل از بازار ؛ همه کمی این ور و آن ور ، خودشان را برای اجرای رسم و رسومی مشترک آماده می کنند. به نظرم امروز دیگر فقط چسبِ اسفند و نوروز است که همچنان مردم ما را با n جور اختلاف کنار هم نگاه داشته است. تنها اشتراک باقی مانده